Waarom een tussenjaar nergens op slaat

Na mijn middelbare school nam ik wat men noemt een tussenjaar. In plaats van te studeren begon ik een eigen bedrijf en ging ik aan de slag als adviseur op het gebied van leren. Toen ik dat een zomer later nog steeds deed, merkte een oud klasgenoot op dat ik een tweede tussenjaar had genomen. Ik vroeg me af of ik dan over 10 jaar in mijn twaalfde tussenjaar zou zitten. En of Mark Zuckerburg dan dit jaar in zijn 15e tussenjaar zit sinds hij Harvard verliet om aan zijn start-up Facebook te werken. 

Ik stel voor dat we stoppen met het woord tussenjaar, omdat het nergens op slaat. Als je niet besluit om te studeren na de middelbare school, dan is dat wat je doet. Je gaat niet studeren. Misschien ga je werken of reizen of iets anders dat jou een goed idee lijkt. Maar wat je niet doet is stilzitten en wachten tussen twee scholen in. 

Het woord tussenjaar wekt de illusie dat je tussen twee ontwikkelingen in stil staat, terwijl je natuurlijk net zo hard (en misschien zelfs harder) leert buiten school als binnen het onderwijs. Mensen leren immers altijd en overal. Hetzelfde geldt voor mensen die besluiten een jaar niet te werken. Dan neem je geen tussenjaar, maar je werkt gewoon een jaar niet. Good for you.